Sanatsal Gelişim Sürecinde Pablo Ruiz Picasso ve Kübizm

Tarihte modern dönemin başlangıcının Fransız devrimi (1789) olduğu varsayılmaktadır. Gördükleri ile yetinmeyen sanatçılar, görmek istedikleri ve hissettikleri biçimde eserlerini tasarlayıp gerçekleştirmenin peşindedirler. Sanatçıların kendilerini dışarıdaki hayattan soyutlamaları artık neredeyse imkânsızdır. Böylelikle anlaşılmazlıklar kaosun ortasında bulurlar. 20.yüzyıl sanatçıları değişen dünyaya uyum sağlarlarSanat tarihinin en büyük üretken sanatçılarından olan Picasso’nun sadece resim sanatında değil bunun yanı sıra seramik grafik heykel gibi farklı disiplinlerdeki diğer sanat alanları süren yaşamında eserlerinde ortaya çıkan ilk bakışta gözlemlenebilen karakteristik özellikler bu çalışmaların son derece canlı enerjik olmasıdır. Eserleri tüm dünyada yankılar yapan akademik eğitiminin ardından üstün klasik yeteneklerini İspanyol tarzı birleştirerek mavi pembe dönemleri pekiştiren Picasso geçtiğimiz yüzyılı derinden sarsan bir akımının da anlamda tetikleyicisi belki de önemli ismi olmuştur. Bu akım onun anılacak kübizmdir. Perspektiften uzak biçimselliğin geometrik formlarda belirginleştiği düz hatların derinliği olmayan eserlerin çıktığı akım, hayranı Paul Cezanne’ın arkadaşı Emil Bernard’a yazdığı mektuplarda doğayı silindir küp koni olarak gerektiğine ait sözleri gelecekte Kübizm anılacaktır. yoruma karşı ilgisini artırmış resimlerindeki formları geometriksel biçimlere sokmuştur. çalışmaları sonucunda kendine kattığı farklılıklar sayesinde sanatına açtığı yeni boyutları bünyesine katarak yoluna devam etmiştir. Kendine gerçeklik kavramını usanmadan arayışına ederek durmadan çalışmış farklılıkları dile dönüştürerek bulduğu yorumlamayla geleneksel anlayışını kökten değiştirmiş Kübizm’e ulaşabilmek için ise uzun yol kat